دوربینهای گوشیهای هوشمند علاوه بر عکاسی، قابلیت فیلمبرداری در کیفیتهای مختلف دارند. کیفیت فیلمبرداری یکی از مهمترین فاکتورها در انتخاب گوشی مناسب است. در ادامه انواع رزولوشنها و نرخ فریم (fps) را بررسی میکنیم.
فیلمبرداری HD (720p)
رزولوشن 720p حداقل کیفیت قابل قبول است که بیشتر در گوشیهای اقتصادی وجود دارد.
- مزایا: حجم کم فایلها، مناسب برای استفاده روزمره و شبکههای اجتماعی.
- معایب: وضوح پایینتر نسبت به سایر کیفیتها، مناسب نبودن برای نمایشگرهای بزرگ.
فیلمبرداری Full HD (1080p)
متداولترین کیفیت در بیشتر گوشیها با وضوح 1920×1080 پیکسل.
- مزایا: کیفیت مناسب و واضح، حجم قابل قبول، سازگاری با اکثر نمایشگرها.
- معایب: کیفیت پایینتر نسبت به 4K و 8K.
فیلمبرداری 4K
با وضوح 3840×2160 پیکسل، کیفیت بسیار بالایی برای کاربران حرفهای ارائه میدهد.
- مزایا: جزئیات بالا، مناسب برای تدوین حرفهای و نمایشگرهای بزرگ.
- معایب: حجم زیاد فایلها، مصرف بالای باتری و حافظه.
فیلمبرداری 8K
بالاترین کیفیت در برخی پرچمداران با وضوح 7680×4320 پیکسل.
- مزایا: جزئیات فوقالعاده زیاد، مناسب برای آیندهنگری و کارهای حرفهای.
- معایب: حجم بسیار بالا، نیاز به نمایشگر و سختافزار قدرتمند، مصرف زیاد انرژی.
نرخ فریم بر ثانیه (FPS)
fps تعداد فریمهایی است که در هر ثانیه ثبت میشود:
- 30fps: استاندارد و مناسب برای بیشتر استفادهها.
- 60fps: ویدئو روانتر، مناسب برای حرکت سریع و بازیها.
- 120fps و 240fps: برای فیلمبرداری آهسته (Slow Motion) با جزئیات زیاد.
جمعبندی
انتخاب کیفیت فیلمبرداری به نیاز کاربر بستگی دارد. اگر فقط برای استفاده روزمره و فضای مجازی فیلم میگیرید، 1080p کافی است. اما اگر تدوین حرفهای انجام میدهید یا به کیفیت بالاتر علاقه دارید، 4K و حتی 8K گزینه بهتری هستند. همچنین توجه به نرخ فریم (fps) بسیار مهم است، چون میتواند روانی ویدئو را تعیین کند.




































